Einde van de rootsreis, het begin van onze rondrei

Ola!

De afgelopen week hebben we van alles beleefd. Op zondag zijn we nog een keer naar Romke zijn familie geweest. De familie van Diana was er ook. Het leuk dus echt wel een verjaardagsfeestje. En bij een feestje hoort natuurlijk wat te eten... Diana ging aan de slag met een inmens grote pan, hout, een halfolie vat, kip, aardappelen en mais. De ingrediënten voor een geweldige pan ajico (Colombiaanse soep). De hele sfeer en het feit dat dit allemaal gebeurde op het dakterras van hun huis maakte het een ervaring om nooit te vergeten!
Alleen zoals bij elk feestje kwam ook aan dit feestje een einde. Met een brok in de keel namen we afscheid van Romke zijn familie. Bijzonder hoe je, je ergens na drie dagen al zo welkom en thuis kunt voelen.

Na de mooie tijd in Bogota was het voor Romke en mij tijd om verder te gaan en ook Greet gedag te zeggen. Die ons nog een briefje meegaf met een tekstje voor Bloemm:
"La vida fue como fue.. la madre Colombiano está mucha contenta y la madre Holanda está tambien contenta. Gracias por la invitación para venir a Colombia. Fue fantastico! Buena suerte juntos" oftewel (vrij vertaald): " het leven gaat zijn eigen gang. Olga Maria is erg blij en Greet  ook. Bedankt voor de uitnodiging. Het was fantastisch in Colombia. Veel geluk nog samen".
Een mooie afsluiting ook van onze reis met zijn drieën. Het werd tijd voor Romke en mij om het land te gaan ontdekken. Dus hup vliegbroek weer aan en op naar het vliegveld.

Na een hele korte vlucht kwamen we aan in Pereira. Met de bus reden we naar Salento, een iets te toeristisch dorpje in de koffie regio. Gelukkig hadden we een hutje geboekt op 20 minuten lopen van het centrum. En wauw wat was dat gaaf. Bij het openen van de deur keek je in een prachtige vallei. En hadden we een extreem wijds uitzicht. Echt genieten!
'S middags bleek dat ik een betere ballerina ben dan Tejo speler... tejo is een spel waarbij je met een ijzeren schijf op met buskruid gevulde envelopjes moet gooien die in de klei liggen. (Google het gerust). Het idee is dat je drie keer zwaait en dan dat ding gooit. Tot zover ging het goed. Bij het zien van de foto's bleek mijn houding tijdens het gooien alleen meer weg te hebben van een ballerina. Mijn "losse been" zweeft alle kanten op en de gemiddelde yogi zou jaloers zijn op mijn balans. Als tejo speler leverde dit alleen weinig op. Ik verloor dan ook beide potjes van Romke die er een stuk meer aanleg voor blijkt te hebben...

De volgende dag zijn we naar de cocora vallei geweest. Hier staan waxpalm bomen van 45 tot 60 meter hoog. Ook liepen we hier vrolijk zingend in de jungle, door een rivier (we zagen de brug te laat). En hadden we het geluk een Condor heel dichtbij te zien vliegen. Een inmens groot ding met een spanwijdte van 3.3 tot 4 meter, het nationale symbool van Colombia! Salento en omgeving was uiteindelijk dus prachtig en na 4 nachtjes met mooi uitzicht zijn we doorgereisd naar Santa Marta, op naar nogmeer natuur en dieren in Tayrona Nationaal park!

Liefs en tot binnenkort!