Rootsreis naar Colombia

Ola! Iets later dan gepland alsnog een blogje over onze reis en eerste dagen in Colombia.

De reis begon al goed...Romke werd door een collega naar de trein gebracht toen hij door een andere collega werd gebeld met de vraag hoe licht hij wilde reizen... Zijn backpack lag namelijk nog in de auto van een andere collega, oeps. Gelukkig was die zo aardig om ook naar het station te rijden en Romke zijn backpack af te geven.

Ikzelf zat al redelijk in de vliegstress. Bij het Ibis hotel aangekomen hebben we nog wat gedronken met mijn vader, Ab & Greet. Hier werd mij ook door een toerist gevraagd of ik een foto van hem wilde maken bij de Nederlandse klompen. Dit wilde ik natuurlijk wel doen en zo had ik opeens een foto van Said uit Marokko op mijn telefoon. Hij zou mij een appje sturen zodat ik de foto door kon sturen... blijkbaar functioneren mijn hersenen alleen niet zo goed de dag voor ik ga vliegen dus ik heb hem perongeluk een verkeerd nummer gegeven, sorry Said.

Na een goede vlucht van ruim 10 uur, waarin ik voor het eerst een film heb gekeken, kwamen we aan in het geboorteland van Romke. Wat mij direct opviel was dat alles vrij netjes is op straat en er redelijk wat mensen fietsen! Na een korte rit waren we in onze AirBnB, echt een aanrader! Bovenaan het oude stadsdeel Candelaria. En dat hebben we geweten, de wandeling naar beneden was de eerste avond geen probleem. Het tripje naar boven op ruim 2.600 meter hoogte was toch wel even wennen. Nu, een paar dagen later, gaat dat al een stuk soepeler en voelen mijn kuiten al ietsje minder gespannen.

Na een heerlijke nacht hebben we rond gelopen door de wijk en gekeken waar we nou eigenlijk zaten. Op zoek naar een pinautomaat kwamen we uit op een leuk pleintje met live muziek een heerlijk welkom in Colombia! Ook hebben we twee kerkjes bezocht waarvan de ene vol hing met gekleurde knipperende kerstverlichting. Niet iets wat direct bij mijn beeld van een kerk past maar daardoor misschien wel extra gezellig.

Zaterdag was dan de dag waarvoor we eigenlijk naar Colombia zijn gekomen. Met wat gezonde spanning stapte we in de taxi op naar Soacha, een buitenwijk van Bogota. Na een ruim uur stopte de taxi en toeterde een aantal keer. Achter het gordijn op de boven verdieping van het huis verscheen een nieuwsgierig hoofd. Niet veel later stormde de Madre van Romke naar buiten. Een hele mooie ontmoeting en warm welkom volgde. De mooiste drie glazen werden onder de kerststal vandaan gehaald en we werden welkom geheten met een glaasje cola en een stuk cake. Even later verscheen ook Lucia, de jongste zus van Romke met haar zoontje Fernando, die Greet haar hart liet smelten.
De communicatie ging wel wat lastig met handen, voeten en google translate maar het was duidelijk dat Romke zijn Madre erg blij was. Hij werd dan ook niet alleen voorgesteld aan de familie maar ook aan de buurman, een oude pittige tante, de lokale ondernemers en een jeugdvriend van zijn broertje. Al met al een gezellige bende in een leuk ogende wijk waarin in de kerstvoorbereidingen in volle gang waren. Op de stoep werden kerstmannen en sneeuwpoppen geschilderd en de elektriciteitspalen kleurde wit-groen-rood. Een gezellig geheel en naar mijn gevoel een fijne plek om te wonen.

Na de eerste ontmoeting zouden we zondag de rest van de familie ontmoeten bij Iglesia Victoria. Een kerk die iedere taxi chauffeur zou moeten kennen.... Met wat google-en vonden wij deze kerk ook, dachten we.... Na een taxi ritje van 40 minuten stonden we voor een grote gesloten deur bij iets wat vooral niet op een kerk leek. Na wat contact met de familie bleek de kerk La Victoria te heten en in de wijk "San Cristobal - La Victoria" te liggen. Detail.. Dus hop opnieuw 40 minuten in de taxi om aan de andere kant van Bogota weer uit te komen in een wijk gebouwd tegen de berg op. Een wijk zonder toeristen of hotels maar met veel mensen en een marktje. Na ongeveer een half uur, berg af, wandelen kwamen we bij het huis van Romke zijn jongere broer (Luis) aan. Luis woont daar samen met zijn vrouw Diana en haar en hun gezamenlijke kinderen. Die vonden het maar wat interessant dat zij er opeens een nieuwe tio (oom) bij hebben. Zo werden de foto's uit Romke zijn fotoboek met uiterste precisie neergelegd en gefotografeerd door de oudste dochter van Diana. En nadat het ijs gebroken was kwam ook Nicole, de dochter van Luis los en vertelde ons precies welke dieren er bij de kerststal stonden. En nee dat is niet alleen een Os, een ezel en een kameel, maar ook een bad eend, leeuw, salamander, koala en panda-beer. Tussen natuurlijk heel veel knipperende gekleurde kerstlampjes.

Ook Romke zijn oudere zus Juanita en haar man, zoon en dochter kwamen langs. Als je het mij vraagt een top vrouw! De hele familie houdt van voetbal, ook de vrouwen. Maar wat wil je ook anders met familie die Sinestera-Cuero heten? Wie weet verre familie van DE Sinisterra van Feyenoord? Naast hun voorliefde voor voetbal, hebben ze ook dezelfde humor als Romke. En na een wat onwennige eerste ontmoeting op zaterdag voelde deze tweede ontmoeting op zondag eigenlijk veel natuurlijker en relaxter. Er werd veel gelachen en het was duidelijk dat zijn broers en zussen het onderling ook gewoon erg leuk hebben. Zijn zus bedankte hem nog dat hij is gaan zoeken want nu had ze niet 2 broertjes en een zusje maar 3 broertjes en een zusje. Waarbij er nog wel even werd benadrukt dat zij natuurlijk wel de oudste is en blijft ;-) Voor Romke is de groei nog groter van 1 broer in Dokkum naar 2 extra broers en 2 zussen in Colombia inclusief hun aanhang en kinderen. Bijzonder dat ik hierbij mocht zijn.

Na al deze indrukken hebben we gister even rustig aan gedaan en rustig de stad verder ontdekt. In een volgende blog vertel ik jullie meer over Bogota! Voor nu slaap lekker en tot snel!

Liefs!

p.s.
Wil je Greet laten lachen voor een foto? Begin dan even over Fernando, een glimlach van oor tot oor gegarandeerd!